تربیت در آموزش، مجموعه ای از تحولاتی است که در افکار، رفتار و روحیات انسان نمودار می شود، این متحول شدن انسانها تربیت گفته می شود، که گاهی جنبه دینی یافته و در برخی مواقع نیز جنبه های مختلف را شامل می شود.
شک نیست تربیت دینی از اهمیت ویژه ای برای فرد و جامعه برخوردار است که می بایست به درستی اهمیت آن درک شده، مورد توجه قرار گیرد .
وقتی در مباحث تربیت دینی، موضوع آموزش اعتقادات دینی مطرح می شود در واقع به این معنا است که انسان بر اساس متحول شدن و دگرگونی که در رفتار خود می یابد تحت تأثیر تربیت دینی قرار گرفته که مبانی دین، اندیشه و خلقیات را شامل شده و نتایج آن نیز به خوبی در جامعه نمود دارد .
در اسلام، تربیت دینی در رأس امور قرار دارد، در اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران به امر تعلیم و تربیت توجه و اهتمام ویژه ای شده است .
دین اسلام دینی تک بعدی نیست، دین مبین اسلام تمام ابعاد مختلف اخلاقی را شامل می شود بنابراین در تربیت دینی انتظار می رود در تمام زمینه ها، رفتارهای مناسب و قابل قبول بروز کند، در نظام جمهوری اسلامی ایران تربیت و پرورش حتی از تعلیم مقدمتر است به این دلیل که ما انسان عالم و فرهیخته می خواهیم و آنچه جهان امروز در بر دارد تربیت متناسب با آن جامعه است وگرنه از لحاظ تخصص و عملیات در زمینه های مختلف، دنیا و به موزات آن، کشور ما به پیشرفتهای مطلوب رسیده است.
طی سالهای اخیر نسبت به تربیت دینی توجه لازم نشده و گاهی نیز کم لطفی هایی وجود داشته است، آنچه همواره باید مورد توجه قرار گیرد، تربیت در شرایط مختلف، با بکارگیری شیوه های گوناگون و نوین آموزشی است، به هر حال هر قدر جامعه و روابط انسانی و عوامل مختلف تأثیرگذار بر رفتار و افکار انسان پیچیده تر می شود شیوه های تربیت نیز باید نوین تر شوند، به طور طبیعی تربیت انسان در صد سال گذشته در مقایسه با شیوه های تربیتی در سالهای اخیر آسانتر بوده است .
بی تردید آموزش و پرورش به عنوان نهادی که مسئولیت تعلیم و تربیت بیش از 18 میلیون دانش آموز را بر عهده دارد، برای کارکرد مطلوب نیازمند شیوه های نوین است، آموزش و پرورش در تربیت دانش پژوهان دینی باید از ابزار جدید و نوین و متناسب با شرایط روز استفاده کند.
تربیت و شیوه های تربیتی باید در دل و جان آموزش نهفته شود، کلاس آموزشی باید تربیتی باشد به این معنا که مربی باید بداند از این بحث علمی که آموزش می دهد، تربیت را به گونه ای در آن بگنجاند که در رفتار دانش آموزان دیده شود و تأثیر خود را بر جای بگذارد.
مسئولین فرهنگی می بایست این نکته را مد نظر داشته و بدانند جوانان از نظر فکری و روانی دارای چه مسائل و مشکلاتی هستند و چه نیازهایی دارند و با برنامه ریزیهای مطلوب و استفاده از ابزار نوین این شیوه ها را کاربردی کنند.
نظر شما